روغن گشنیز از دانه گشنیز استخراج می شود که از خانواده گیاه گل گاوزبان یا گیاه چینی است. این روغن دارای ویژگی های مفیدی برای سلامتی بدن است. در این روغن مواد و ترکیبات با ارزشی مانند بورنئول، سینوئل، سیمن، دیپنتن، لینالول، فلهلندرین، پینن، ترپینول و ترپینولن وجود دارد.
با مصرف این روغن بر روی پوست بدن و پوست صورت خود در کمترین زمان ممکن با لطافت و همچنین با زیبایی و از بین رفتن چروک مواجه خواهید شد. شاید این اثر غیر قابل باور باشد اما در حقیقت تنها با استفاده از روغن دانهگشنیز به وجود خواهد آمد. این روغن با مالیدن و ماساژ بر روی بدن می تواند گردش خون را در نواحی مختلف بدن با سرعت بهتری برقرار کند.
هر بار تعداد 2 تا 3 قطره از روغن دانهگشنیز را بر روی پوست بدن یا صورت ریخته، ماساژ داده، پس از 30 دقیقه با صابونهای گیاهی شستشو دهید.
کافیست ۲ الی ۳ قطره از روغن گشنیز را روی نواحی زیر شکم خود بچکانید و ماساژ داده تا جذب گردد. سپس به وسیله کمپرس گرم آن محل را گرم نمایید.
روغن دانهگشنیز مسکن است و برای دردهای عصبی و روماتیسمی مناسب می باشد. از طرفی اثر ملایم گرم کنندگی آن موجب راحتی بیشتر بیماران مبتلا می شود. دو تا سه قطره روغن دانهگشنیز را به یک دستگاه بخور اضافه کنید. عطر آن دارای خاصیت آرام بخشی اعصاب است.
افرادی که داروهای دیابت استفاده می کنند و یا قند خون پایینی دارند ، در مصرف این روغن احتیاط کنند.
مصرف بیش از اندازه این ماده باعث خواب آلودگی، احساس خستگی، گنگی و بی حسی می شود.
زنان باردار و شیرده نباید از آن استفاده کنند.
قبل از استفاده از روغن آن را با روغن حامل رقیق کنید تا از سوختگی پوست جلوگیری شود.
این روغن سمی و حساسیت زا نیست و اگر به صورت رقیق استفاده شود سبب بروز التهابات پوستی نمی شود
این روغن را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
قبل از استفاده از روغن گشنیز احتیاط کنید:
از نظر خطرات سلامتی هیچ چیز جدی وجود ندارد، اما اگر بیش از حد مصرف شود، خطرناک است. قبل از استفاده روغن با پزشک صحبت کنید. همچنین قبل از استفاده از روغن آن را با روغن حامل رقیق کنید تا از سوختگی پوست جلوگیری شود.
بیشترین میزان تأثیرگذاری گیاهان دارویی متعلق به عصارههای خالص گیاهان دارویی است و بعدازآن میتوان به مکملهایی نظیر کپسولها اشاره کرد. کمترین میزان اثرگذاری هم متعلق به عرق و چای و دمنوش است.